Stoekenbroek volgt Van der Meijden op in bestuur railAlert (trein/metro/tram)

Stoekenbroek volgt Van der Meijden op in bestuur railAlert (trein/metro/tram)

23 dec. 2021
Volgend bericht>>

Met ingang van het nieuwe jaar volgt Roland Stoekenbroek als vertegenwoordiger van de vakbonden Henk van der Meijden (foto boven) op in het bestuur en de Werkkamer Arbo van de Stichting railAlert. Met het vertrek van Henk van der Meijden verlaat een van oprichters van de Stichting Arbeidsomstandigheden en Spoorwegveiligheid (SAS) de railinfrabranche. 

 

Roland Stoekenbroek (jaargang 1964) is momenteel werkzaam bij Strukton Rail in de functie van engineer en opleider. Daarnaast is hij ook actief in verschillende overlegstructuren bij Strukton, waaronder de ondernemingsraad. 

 

Tekst loopt door onder de foto.

 

Het nieuwe bestuurslid van de Stichting railAlert, Roland Stoekenbroek, is, net als Henk van der Meijden, werkzaam bij Strukton Rail. Bovenaan Henk van der Meijden op het kantoor van railAlert. 

 

Henk van der Meijden gaat met pensioen. Niet alleen bij Strukton Rail, maar tegelijkertijd geeft hij zijn bestuurszetel bij de Stichting railAlert over aan Roland. Henk (67) is al sinds 1970 als medewerker betrokken bij het spoor en het werken aan de railinfrastructuur. Tot het moment dat hij met pensioen gaat op 1 januari 2022, werkt hij nog als stafmedewerker Arbo en Milieu bij Strukton Rail en is hij actief in onder meer de ondernemingsraad van Strukton Rail en zit hij de Centrale Ondernemingsraad van Strukton Groep voor.

 

Privatisering NS

 

De Stichting Arbeidsomstandigheden en Spoorwegveiligheid (SAS) maakt deel uit van de Stichting railAlert en is een uitvloeisel van de privatisering van de vroegere NS in de jaren negentig van de vorige eeuw. Het spoorwegbedrijf werd in die jaren gesplitst, waarbij ruwweg het beheer van de railinfrastructuur werd afgescheiden van de exploitatie (het rijden van treinen). Het beheer van de railinfra mondde uiteindelijk uit in de oprichting van ProRail, het onderhoud van het “spoor” besteedde deze infrabeheerder uit aan commerciële partijen, waaronder de bekende spooraannemers. Een deel van de NS-medewerkers ging over naar deze bedrijven. Om die reden moest er voor deze vroegere NS-medewerkers die toen bij commerciële aannemers te werk werden gesteld, een nieuwe collectieve arbeidsovereenkomst (cao) komen. Werkgevers en werknemers (vakbonden) waren het al snel dat er goede afspraken over veilig werken moesten komen. Later zouden die hun plek krijgen in de (nog steeds bestaande) arbocatalogus. Daarom werd eind jaren negentig de SAS opgericht, het overlegorgaan om het veilig werken te bevorderen, bestaande uit enkele werkgevers en vakbonden. Henk van der Meijden was een van de oprichters.

 

Scheiding van werkterreinen

 

Na de oprichting van de Stichting railAlert ontstond er een scheiding van de werkterreinen. railAlert ging zich in de begintijd vooral richten op afspraken die aanrijd- en elektrocutiegevaar moesten proberen te voorkomen, de SAS deed dat bij alle andere arbeidsrisico’s. Feitelijk streefden de beide stichtingen hetzelfde doel na: de veiligheid bij het werken aan de railinfra te vergroten en voerden vanaf het begin regelmatig overleg. Vanuit dat besef dat beide hetzelfde nastreefden, ontstonden er gesprekken over een fusie tussen de beide organisaties die in 2018 resulteerden in een samengaan. De SAS kreeg een zetel in het bestuur van railAlert en de SAS-activiteiten werden ondergebracht in de nieuwe Werkkamer Arbo. Omdat er vanaf het begin van de oprichting van de SAS ook werknemers vertegenwoordigd waren, kregen de medewerkers van bedrijven via de vakbonden nu ook een stem binnen railAlert.

 

Naar de mening van Henk van der Meijden was de privatisering van de NS heel goed voor de veiligheid van de werkers aan de railinfra. Er ontstonden toen kansen om goede afspraken te maken tussen werkgevers en vakbonden onder het toeziend oog van het latere ProRail, hetgeen naar zijn mening wezenlijk heeft bijgedragen tot veel veiligere werkplekken aan en rond het spoor. “Voor die tijd verliepen de onderhandelingen vaak over te veel schijven.”